Je kind wordt gepest en jij wordt wanhopig. Je hele gezin lijdt eronder. Jouw lieverd die ooit overal bij hoorde en sprankelend en vol in ontwikkeling door het leven ging, heeft plaatsgemaakt voor een doodsbang bleek kind.

Je bent al bij de huisarts geweest vanwege de vage gezondheidsklachten van je kind. Je hebt ook contact opgenomen met school. En met de IB-er. Maar je kind wordt gewoon niet gezien en niet geholpen. 

  • Je ziet je kind staan bibberen in de gang, bang, ´s ochtends vroeg als ze op weg moet gaan naar school, met de tranen in de ogen. Ze zegt: ‘Mama, ik heb buikpijn. Ik wil niet naar school. Je kind zal naar school moeten want het is leerplichtig. Je weet gewoon niet wat je moet doen op zo’n moment.
  • Je slaapt niet, je maakt je doodongerust want je kind wordt kapotgemaakt van binnen. Wat zal dit geven voor de rest van zijn leven? Straks gaat je kind puberen en dan? Welke uitwerking gaat dit geven in die fase van zijn leven? Het zal pleasegedrag gaan vertonen om maar aardig gevonden te worden, en wie weet waar hij dan in terechtkomt.
  • Soms komt je kind thuis met een lachend gezicht. Maar jij ziet dat het geen echte lach is. Het is een masker. Je kind probeert het gepest worden te verbergen voor je, hij wil jou geen pijn doen door zijn pestprobleem.
    Het is zo’n mooi kind, zo’n lieverd en anderen maken je kind gewoon kapot. Omdat ze zelf hulp nodig hebben? Omdat ze macht willen, en status in de groep? Het maakt je een doodongelukkige moeder dat je kind dit moet doorstaan. Hiervoor zet je geen kind op de wereld, dit had je niet voor ogen. Je wilt het beschermen, en daar faal je in.
  • Uit onmacht ga je soms bij het speelkwartier langs het schoolhek staan om te zien wat er gebeurt. Eén keer zag je werkelijk dat je kind aan twee armen werd vastgehouden en door een ander kind in zijn buik werd getrapt. Ze renden lachend weg. Je kunt het schoolplein niet op. Alles is afgesloten. Dan sta je achter een hek, je kunt het plein niet op, poorten zijn gesloten want er mogen geen ouders naar binnen toe. Als je aan de bel trekt bij de docent dan hebben ze het niet zien gebeuren en kunnen ze dus ook niets.
  • De leerprestaties van je kind gaan achteruit, ze slaapt niet. Haar eetlust is beduidend minder en ze heeft nergens meer plezier in.
    Je ziet haar schrikken terwijl ze haar mobieltje in haar handen heeft. Je hebt geen idee wat ze binnen krijgt, maar via social media gaat het pesten 24/7 door. Je wil als moeder heel snel hulp hebben voor je kind – en je hebt die nog nergens kunnen vinden.

Je bent bang dat deze krassen op zijn ziel er voor z’n hele leven zullen zijn. Dat je kind een laag zelfbeeld ontwikkelt, geen gevoel voor eigenwaarde heeft en pleasegedrag vertonen zal tot in het volwassen leven. En dat risico ís er. Een pestverleden kan tot serieuze problemen leiden. Gelukkig kun je nu hulp inschakelen.  

 

Pesten is een groepsproces. Het is geen op zich zelfstaand gedrag maar een deel van een cultuur. Onder groepsdruk zijn kinderen tot heel veel nare en onverstandige dingen in staat.